Hooray hooray vandaag mag ik 35 kaarsjes uitblazen!
Vorige week vroeg de verpleegkundige in het ziekenhuis wat ik ging doen op mijn verjaardag. Waarop ik antwoordde dat ik het niet wist. Het ligt eraan hoe ik me voel zei ik. “Het is afwachten”. En terwijl ik dat zei realiseerde ik me dat het heel veel wachten is de laatste tijd. Wachten op uitslagen, wachten op ziekenhuis afspraken, wachten op herstel.
Tussen het wachten door probeer ik te leven zoals ik dat deed voordat dit hele circus zich nestelde in mijn achtertuintje. Soms graaf ik in mijn mooie herinneringen, die nu heel ver weg lijken te zijn. Op de meest waardevolle dagen, en op de meest speciale momenten, hebben wij als mensen alleen oog voor elkaar. En als we eraan denken leggen we gevoeligheden vast. Voor later. Beelden die ik nu bekijk vanuit een heel ander perspectief. Geëmotioneerd kijk ik terug naar onvergetelijke momenten die ik wil gaan herbeleven. Angsten die ik voorheen had voor nieuwigheden lijken als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen. Zodra het circus en al zijn attributen zijn ingepakt, en de reis zullen vervolgen, vervolg ik mijn eigen mooie reis in dit leven.
Vier je met me mee? Na elke bestelling doe ik vandaag een dansje! 🎉 🎉
